Henryk Sienkiewicz

Zorina

Henryk Sienkiewicz
Jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością.
Urodzony dnia 5 maja 1846r. w zubożałej rodzinie szlacheckiej na Podlasiu (w Woli Okrzeskiej pod Łukowem), chłopięce lata spędził na wsi, obserwując z bliska życie ludu, którego niedole przedstawił tak wiernie w swych wczesnych nowelach.

Gimnazjum i studia wyższe (w Szkole Głównej) ukończył w Warszawie. Działalność literacką rozpoczął dość wcześnie, już w roku 1867 pisząc krytyki literackie, felietony na aktualne tematy, wreszcie nowele. Zarówno świetna forma tych krótkich opowiadań, jak i zawarta w nich myśl postępowa i patriotyczna zjednały młodemu pisarzowi wielki rozgłos. W nieco późniejszym okresie stworzył prawdziwe arcydzieła nowelistyki.
Po podróży do Ameryki talent Sienkiewicza osiąga pełnię swego rozwoju: w latach 1883-1888 ukazuje się Trylogia czyli „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „pan Wołodyjowski”. Ten wielki cykl powieści historycznych wywarł olbrzymi wpływ na społeczeństwo, bo chociaż przedstawiał czasy odległe – budził i podtrzymywał wolę oporu przeciw zaborcom. Trylogia przyniosła Sienkiewiczowi sławę, jakiej nie zdobył dotąd żaden polski pisarz.

Mimo ciężkich przeżyć osobistych (śmierć ukochanej żony pod koniec pisania Potopu, niefortunne drugie małżeństwo) talent pisarza nadal się wzbogacał, powstają nowe wielkie powieści historyczne: Quo vadis (Dokąd idziesz 1896) i Krzyżacy (1900). Sienkiewicz zdobywa światową sławę. Jego dzieła, tłumaczone na wiele języków, rozchodzą się w dużych nakładach w krajach europejskich, w Ameryce, a nawet w Azji i Afryce (Egipt). Do światowego rozgłosu pisarza przyczyniła się również Nagroda Nobla, przyznana mu za Quo vadis w roku 1905. Jeszcze wcześniej nagrodził Sienkiewicza naród polski. W roku 1900, na trzydziestolecie jego pracy literackiej, społeczeństwo ofiarowało mu jako dar narodowy – majątek Oblęgorek (obecnie mieści się w tym pałacyku Muzeum Sienkiewiczowskie).

Owocem wędrówki po Egipcie i innych terenach Afryki wschodniej stała się powieść młodzieżowa – W pustyni i w puszczy (1911)

Inka

Sienkiewicz mi się do niedawna kojarzył wyłącznie z nudnymi lekturami...ale ostatnio stwierdziłam, że skoro, zanim jego powieści stały się obowiązkowe, to się ludziom musiały podobać, więc chyba nie są takie złe i pomyślałam, że może powinnam coś przeczytać sama dla siebie. No więc trylogia czeka w kolejce Smile

Dłużewska

Przeczytałam prawie wszystkie nowele, Trylogię, "Rodzinę Połanieckich", "Quo vadis", "Krzyżaków", "Na polu chwały" i oczywiście "W pustyni i w puszczy". Nigdy nie uważałam książek Sienkiewicza za nudne, nigdy mnie nie męczyły, wręcz przeciwnie. Z drugiej strony Trylogia jest dość ciężka i trochę czasu mi zajęło przeczytanie jej ... Pamiętam, że zaczynałam czytać w ogrodzie w pewien weekend majowy, a kończyłam z końcem wakacji, bo też codziennie nie sięgałam po książkę. "Quo vadis" źle mi się kojarzy, nigdy nie lubiłam starożytności, boję się tamtych czasów Rolling Eyes

"W pustyni i w puszczy" to wspomnienia dzieciństwa. Bardzo dobrze wspominam "Rodzinę Połanieckich".
Cóż, nasz Henryk zasłużenie dostał Nobla, to pewne Wink

Jeszcze taka ciekawostka: może nie każdy wie, a obecnym ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Tuska jest Bartłomiej Sienkiewicz, prawnuk Henryka Wink

Ma facet powód do noszenia głowy naprawdę wysoko Mr. Green

Ja bym się na pewno szczyciła, gdybym miała takiego dziadka.