Żegnaj Polsko...

Łączniczka · Wysłany: Czw 15:54, 26 Mar 2015 Temat postu: Żegnaj Polsko...

Na tym forum nie można usuwać postów, a ja ze względu na ważna sytuację, musiałam usunąć opowiadanie. Przepraszam Wink

Dłużewska

Uderzyło mnie to opowiadanie, bardzo bolesne. I jak w mantrze powtarzana myśl "Nie chcę umierać", ale bohaterka wie, że Niemcy i tak ją zabiją, bo są tuż tuż, bo już ucieczki nie ma. Zwróciłam też uwagę na bunt, który się w niej narodził, gniew na dowódców, którzy wydawali takie, a nie inne rozkazy.

Roma

To odpowiadanie uderzyło we mnie. Wstrząsnęło mną. Bohaterka powtarza słowa ,,Żegnaj Polsko''. A ja powtarzam wraz z nią. Pięknie ci wyszło

Pierniczkowa

Bardzo mi się podoba!
One jednak jest bohaterką, bo woli sama się zabić niż paść ofiarą wroga. Oczywiście na plus to:
,,Nieświadomie zaczynam szeptać. Szeptać modlitwę " Ojcze nasz, któryś jest w niebie" (...)"
Ona jest już tak skołowana i wystraszona, że nawet nie zauważa, że zaczyna mówić! Crying or Very sad

I tak, jak napisała Dłużewska; bardzo wiarygodny jest jej bunt wobec rozkazów. Ci ludzie naprawdę miotali się między powinnością wobec dowództwa a własną wolą.

Pisz dalej i nie mów, że nie masz wprawy. Very Happy

Łączniczka

Dziękuję bardzo Smile

Aż zapomniałam o tym opowiadaniu więc gdy tu weszłam,byłam pozytywnie zaskoczona komentarzami Smile