Wladek /Mokry /Ruda

Zorina

Nie wierze w to powiedział Władysław Konarski.
Wszyscy ale nie Mokry. Przecież gdy byliśmy razem w powstaniu wyniósł mnie z kanału na własnych plecach.

Józef zwany Mokrym już wiedział co go czeka.
Musiał ratować matkę wiec zdradził przyjaciół.
Powtarzał sobie że nie miał wyboru.
A może miał ,tylko zło było dużo łatwiejsze ?
Władek dał mu broń żeby się zastrzelił.
Dlaczego sam go nie zabił ?
Mokry nie umiał odpowiedzieć na to pytanie.
Nacisnął spust.
Władek stał pochylony nad martwym ciałem człowieka którego kiedyś uważał za przyjaciela.
-Trzeba go pochować powiedział do Michała surowym matowym głosem. Sprowadź księdza.

-Nie przejmuj się tym powiedziala Ruda.
-Ufałem mu bezgranicznie.
-Każdy może popełnić błąd ,nawet ty.
-Nie o to chodzi odparł Władek. Teraz nie jestem pewien czy mogę komu kolwiek ufać.
-Nie będziesz wierzył już nikomu ?
-Nikomu.
-Nawet mnie ?
-Nawet tobie.
Rudej zrobiło się bardzo przykro i nawet nie starała się tego ukryć.
-Skoro tak to czemu właściwie jesteś ze mną ?

-Zdecydowałaś się wreszcie wyjechać ? Ernest nie krył radości.
Ruda w tej chwili zobaczyła Władka.
-Możemy porozmawiać ?
Skinęła głową.
-Chcesz wyjechać ?
-Nic mnie tu już nie trzyma.
-Ruda jesteś tu potrzebna. Złożyłaś przysięgę.
-Jestem potrzebna organizacji czy potrzebna tobie ?
-Jesteś potrzebna organizacji. I mnie też. Kocham cię.
Ruda uśmiechnęła się ,słysząc ostatnie słowa i pocałowała Władka w usta.

Inka

Ładne opowiadanie. Wyjaśnia, dlaczego Ruda chciała wyjechać. Władek potraktował ją zbyt ostro, to nie była jej wina, że Mokry okazał się zdrajcą.