Tego świata już nie ma.

Pierniczkowa

Ktoś mnie wyprzedził w opowiadaniu o siostrze Konarskich (która nie jest bynajmniej córką MiO Wink

). :O Ale to bardzo, bardzo fajnie, bo jest, hm, fajne.
Zacznę od tego, że podoba mi się tytuł, który jest prawdziwym przesłaniem pierwszej części. Naprawdę, tego świata już nie ma.
Róża. Jestem jej bardzo ciekawa i mam pytanie, czy traktujesz ją jako swoje odzwierciedlenie? Bo tak zwykle bywa z wprowadzaniem nowych postaci, coś o tym wiem. Smile

No, także naprawdę bardzo, bardzo mi się podoba. Czekam na więcej, ale zanim...
Mam malutką uwagę co do jednego fragmentu:
,,Stare przedwojenne dzwonki, które przed wojną radośnie zwiastowały nadejście gości teraz w czasach terroru budziły dreszcz. Bo jeden dźwięk dzwonka mógł skutecznie zamienić niewinne przyjęcie zaręczynowe w krwawą rzeź. W końcu nigdy nie było wiadomo czy dzwonek do drzwi nie zwiastuje czyhającej na każdym kroku śmierci. Nic dziwnego, że na jego dźwięk wszyscy drgnęli przeszyci dreszczem niepokoju." Tutaj są powtórzenia (,,przedwojenne dzwonki" i ,,przed wojną", także wyraz ,,dzwonki" i ,,dreszcz" pojawiają się tu kilka razy. Ale spokospoko, to się przecież zdarza Smile

).
No i tam trochę przecinków zabrakło, ale już, stop, nie wymądrzam się.

Inka

Podoba mi się Wink

Zaskoczyło mnie pojawienie się młodej Konarskiej, przyznam, że to bardzo fajny pomysł. Ciekawe zestawienie powojennej melancholii z przedpowstańczą nadzieją. Pisz dalej, bo postać Róży ma potencjał, chociaż to nie lada wyzwanie wytłumaczyć, dlaczego ani bracia, ani Maria z Czesławem nigdy o niej nie wspominali Wink

Lora

Inka

Ta część też świetna! Zachowanie bohaterów bardzo prawdopodobne, ciekawie poruszony temat "wojennych żonek" - ile i ilu musiało być takich, którzy zawsze byli tylko zastępstwem?
Dwie uwagi bardziej techniczne:
Dialogi. Wprowadzając je, zwykle zaczynamy od pauz Smile

I kwestia Lublina. Piszesz, że Władek zamierzał z Rudą wypędzać stamtąd szkopów. Nie wiem jak późny lipiec jest w Twoim opowiadaniu, ale końcem tego miesiąca w mieście byli już Sowieci.
Niemniej nie ma to wpływu na bardzo ciekawą fabułę Smile

Pierniczkowa

Zaskoczyła mnie Róża nie wierząca w miłość. Charakterna jest.
Naprawdę szkoda mi się jej zrobiło, że, jak napisała Inka, pełniła funkcję ,,zastępstwa".
Bardzo mi się podoba, bardzo. <3

Lora

Lora

Przepraszam za posta pod postem ale chciałam się rzucić w oczy Smile

Mam takie nie odparte wrażenie, że ta część powyżej jest całkiem oderwana od charakteru prawdziwych postaci z serialu. Możecie mnie za to zbesztać?

Pierniczkowa

Nie, ja tego nie odczuwam. Zaskoczyło mnie to, że Róża straciła dziewictwo tak młodo. Nie sądzę jednak, by od razu mówiła o tym Bronkowi. Nawet Wanda o tym nie mówiła, to zbyt traumatyczne i krępujące przeżycie.
Jestem naprawdę ciekawa kolejnej części. Wink

Lora

Inka

Lora

Inka

Ależ ja się bałam o Janka! Świetna część Very Happy

Może nie do końca pasowała mi piętnastoletnia Róża pijąca wiśniówkę nad Wisłą - wydaje mi się (ale może faktycznie - tylko wydaje) że wtedy panienki z dobrego domu, nawet jeśli się buntowały, to nie w ten sposób - nie w miejscu publicznym. To chyba zachowanie współczesnych dziewczyn.

Pierniczkowa

Róża jest bardzo rogata, ja właśnie myślę, że to do niej podobne. Smile

Tak, bardzo mi się podoba, szczególnie to, jak ona biegnie w ramiona Władka. Z niewiadomych powodów bardzo mnie to poruszyło. Bardzo. No i ostatnie zdanie - że będzie ich na pęczki. Takie trochę dobijające, że będzie taka masówka kulturalna, że nie będzie już takich aktorek jak przed wojną. Tak to odbieram.

Inka

Chodzi mi o to, że obyczajów dawniej przestrzegano i nawet najbardziej zbuntowane dusze nie odważyłyby się na taki krok. Uważam też, że piętnastolatki przed wojną mogły się trochę różnić od piętnastolatek obecnie. Ale jak już wspomniałam, to może pozostawać tylko w sferze "wydaje mi się"