Tego świata już nie ma.

Konarska

Czekam z niecierpliwością na kolejną część...
Bardzo podoba mi się, że słuchasz rad. Każda część jest coraz lepiej napisana. Widać, że trzymasz się konsekwentnie swojej wizji postaci. Bardzo podoba mi się ostatnia cześć. A to z Bronkiem i Różą w tym mieszkaniu, to wgl mistrzowstwo!

Lora

Pierniczkowa

Ach, interesuję się femnizmem. Sufrażystki i te sprawy, rozumiesz.
Co do części, bardzo, bardzo mi tu czuć piątą serią (zupełnie, jakbym wąchała to opowiadanie). To fajnie, bo miała ona taki... swój klimat. Zaimponowałaś mi rozmową Bronek-Wanda-Róża-Michał. Pewnie dlatego, że jest naprawdę treściwa, można się z niej trochę dowiedzieć. Brawo! Wink

Jeśli nie będę komentowała regularnie to się nie obraź czy coś, bo po rpostu wkroczyłam w nowe środowisko i trochę mi zajmie przystosowanie się. Jak wiadomo, nie zawsze ma się wtedy czas na internet.

Konarska

Bardzo ładna część. Co prawda feministką bojującą nie jestem, ale również podoba mi się ostatni fragment. Bardzo realistycza. Część z 1952, trochę oderwana, ale bardzo, bardzo gorzka.
Jedyne, co źle, to mały błąd językowy. Władek i Ruda byli na emigracji.

Lora

Konarska

Żądam kontynuacji!

Lora

Lora

Konarska

Jak Ty mogłaś urwać w takim momencie, co? Bardzo sprawnie to napisałaś, najmniej podobała mi się powstańcza część. Jakaś taka zbyt... brutalna. Jasne, takie było powstanie, w takich warunkach nie było miejsca na żadnę "ę,ą", ale... no wiedzieć to jedno, ale czytać o tym, to drugie.

Lora

Lora

Konarska

Bardzo fajna część. Sprawnie napisana. Interpunkcja jeszcze trochę szaleje, ale jest lepiej.
Bardzo podoba mi się Helena, która ma inne kryteria patrzenia na Wandę i na cały świat. Podoba mi się jej rozmowa z Różą, ktorą doskonale (Różę) rozumiem. Bo ona nie chce wiecznie być cieniem Wandy, nie chce pokazywać światu, że też na Bronka zasługuje... Przynajmniej ja to tak odbieram.
Część londyńska jest bardzo spokojna i ciepła, gdyby nie... no właśnie, co to jest? Bardzo mnie to intryguje.
A część powstańcza... wspaniała. W końcu polubiłam Wandę Smile

Lora

Konarska

Ohh, jak ja w tej części nie trawię Wandy. Jest straszną egoistką, naprawdę. Nie pdooba mi się to, że tak egoistycznie się zachowuje. Bronek potrzebuje teraz jej wsparcia a nie ciągłych pretensji! Dobrze, że ma Różę.
Bardzo podoba mi się, jak opisujesz relacje Bronek -Róża, za kazdym razem. Nie masz problemu z przeskoczeniem od początków miłości do małżeństwa i do podziwiam. I za każdym razem jest baardzo prawdziwe.

Pierniczkowa

Dawno tu nie zaglądałam. Pseplasam.
Więc, widzę poprawę w interpunkcji - uwierz, bardzo głupio mi to pisać, bo moje opowiadania nie są idealne, są całkiem nieidealne, no i pewnie jesteś ode mnie
starsza, co dodatkowo mnie krępuje. Ale musiałam to napisać. Jest poprawa! Smile

Konarska napisała, że nie masz problemu z przeprowadzeniem wątku od początków miłości do małżeństwa; muszę Ci powiedzieć, że Cię za to podziwiam. Ja zwykle nie mam cierpliwości do robienia takich rzeczy, piszę wszystko raczej w skrócie i potem wychodzi stary budyń normalnie. (stary budyń jest okropny, ma takie jakby zmarszczki... fuj!) A u Ciebie to jest naprawdę świetne.
Masz pomysły na fabułę, na miejsca ich pobytu... co mam napisać, jest po prostu SUPER! Smile

No i oczywiście postać Róży - bardzo dobrze wykreowana!
Jeśli miałabym powiedzieć, co mi się najbardziej podoba w tej części, nie wiedziałabym, co napisać. Bo po prostu... no, wszystkie są po prostu SUPER! ;D