Muszę

Inka

Kiedy zamykam oczy wyłącza mi się nie tylko zmysł wzroku. Oprócz tego, że nic nie widzę, to jeszcze nie słyszę i nie czuję. Jabłoński nie krzyczy. Ściana nie jest pobudzona moją krwią. Nic mnie nie boli. Wiem, że moja twarz dalej jest piękna.
Dlatego dziś na przesłuchaniu znowu zamknę oczy.
Strażniczka prowadzi mnie do tak dobrze znanego mi gabinetu. Znowu będą pytać o to samo, ja powiem, że nic nie wiem-nie mogę wiedzieć, a oni zaczną mnie bić. Strażniczka mnie zostawia. Zamykają się drzwi. Postać w mundurze, który według mnie nie ma nic wspólnego z Polską stoi tyłem. Wpatruje się w okno. Hamuję wybuch śmiechu-właśnie przypomniała mi się "Kobieta w oknie" C.D. Friedricha. Studiowanie historii sztuki. To było wieki temu! Jabłoński odwraca się do mnie. Jestem przygotowana, że krzyknie. Tym razem się mylę.
-Usiądźcie.-mówi. Trochę zmieszana zajmuję miejsce na krześle, na przeciwko jego biurka. On opiera się o kant i spogląda mi prosto w oczy.
-Rozalka. Ma dwa latka. Została z babcią, prawda? Myślicie, że lepiej byłoby im tutaj, czy z wami?-kręci mi się w głowie, mieni przed oczami. Chyba zaraz umrę.
Chryste, nie mogę. Kto wtedy zajmie się Rozalką? Mama w powstaniu straciła wzrok, przecież ona sobie nie poradzi!-Nie wiecie co powiedzieć, prawda? To ja wam powiem. Z wami w celi siedzi taka jedna...Rudnicka. Ja was wypuszczę, a wy przekonacie ją, żeby napisała gryps i mi go dacie, dobrze? Ja wiem, honor, lojalność i te sprawy, ale dobrze wam radzę. Zastanówcie się Skowrońska.

Co ja mam robić? Wziąć od niej ten gryps? Nie brać? Wziąć. Jestem matką, przede wszystkim. Strażniczka wtrąca mnie do celi.
Zanim zdecydowałam się na historię sztuki chciałam być aktorką. Zaczynamy teatr.
Tak mi jej szkoda. Jest wyraźnie młodsza ode mnie. Mówi mało. Pewnie naprawdę jest jakąś szychą w tym podziemiu. Ja tylko udzielałam się na kompletach. Potem w powstaniu byłam sanitariuszką. Aresztowali mnie za męża. Sama chciałabym wiedzieć, gdzie teraz jest.
-Wypuszczają mnie.-mówię z nienaturalnym uśmiechem. W jej oczach błyszczy nadzieja.
Nie mogę jej tego zrobić.
Muszę.

Mondler

Na początku myślałam, że piszesz o Rudej... Bardzo dobre opowiadanie usprawiedliwiające zachowanie Skowrońskiej.

PS, Ty sama możesz umilać sobie czas swoimi opowiadaniami między kolejnymi odcinkami CzH. Ja i moje wypociny Ci w sumie nie jesteśmy potrzebne Razz

lilka1234

Świetne. Pełne emocji, powtarzam się ale naprawdę powinnaś pisać scenariusze.

Inka

Sonia, moje wypociny, a to co Ty tworzysz, to zupełnie co innego Very Happy

Asia, wiesz, jestem teraz na etapie, ze co tydzień zmieniam plany na przyszłość. I tak oto wymyśliłam sobie niedawno, że w sumie mogłabym studiować reżyserię i scenariopisarstwo Very Happy

Mondler

- moja krótka odpowiedź Razz

Kurczę, plany fajne, ale nie wiem czy wiesz, że aby dostać się na takie studia musisz mieć już jakieś scenariusze, filmiki wyreżyserowane itp, itd. Są jeszcze możliwe zajęcia w weekend dla licealistów, za jedyne 5 tys. za semestr bodajże? ;> Tak, tak. Na targach edukacyjnych dowiadywałam się już takich rzeczy Wink

Ale chciałabym, abyś była na takich studiach. Pisałabyś scenariusze i wkręciłabyś mnie może w jakąś rolę Very Happy

Inka

Tak, tak, obczaiłam dokładnie co muszę mieć. Ale nie zamierzam wydawać 5 tysięcy na kursy, jak się okażę, że się do tego nadaję, to im się spodoba scenariusz, który napiszę o własnych siłach (pasowałoby już zacząć Razz

), a jak nie, to znaczy, że się do tego nie nadaję i nie ma się za co brać Wink

Gorzej z reżyserowaniem, bo do tego potrzebna jest już jakaś ekipa Smile

lilka1234

Ooo Paulinka będzie pisać, Sonia będzie grać a ja będę kręcić i montować Smile

A żeby było mi i przyjemnie jeszcze bardziej, to obecność Janka i Antka na planie obowiązkowa;p

Inka

Dobra. To mam już ekipę Smile

Mondler

Paulina!!!!!! Pisz jakąś rolę dla mnie i dla Janka! Very Happy

Może mnie tam nawet bić i znęcać się nade mną. Ja i tak będę prosić o więcej!!! Very Happy

Do reżyserowania ekipa, jak ekipa ale dobra kamera, nagłośnienie, naświetlenie... Rolling Eyes

Inka

Ok, ok. Jak już będę sławną scenarzystko-reżyserką, to każdą z was obsadzę w roli z odpowiednim facetem w roli męskiej Very Happy

A z tym sprzętem, to prawda, najtrudniej. Ale wydaje mi się-może nie słusznie-że to nie musi być aż takie mega profesjonalne. Bo w końcu na studia idzie się po to, żeby się czegoś nauczyć, a te materiały są potrzebne, żeby określić, czy ktoś w ogóle do tego ma dryg.

lilka1234

O jaaa z scena z Jankiem, marzenie. :)Trzeba dobrze się zorientować co i jak i próbuj bo naprawdę masz wielki talent.

Inka

- tym razem moja krótka odpowiedź Smile

Konarska

Świetne to opowiadanie, tskie prawdziwe.