Londyn

Zorina · Wysłany: Pon 9:05, 10 Mar 2014 Temat postu: Londyn

Poważny kryzys.
Ale mam nadzieję ,że dojdą do porozumienia.

Krasiwaja · Wysłany: Pon 14:04, 10 Mar 2014 Temat postu:

To zabolało.

Inka · Wysłany: Pon 15:30, 10 Mar 2014 Temat postu:

Właściwie nie dziwię się Michałowi, że reaguje tak jak reaguje.

Konarska · Wysłany: Wto 18:28, 11 Mar 2014 Temat postu:

Boję się, że te ich kłótnie odbiją sie na Ewie....

Krasiwaja · Wysłany: Pią 21:32, 14 Mar 2014 Temat postu:

Gdzieeeeee następnaaaaa część?????????

Konarska · Wysłany: Sob 13:40, 15 Mar 2014 Temat postu:

A ja myślałam, że już jest następna część Smile

Pierniczkowa · Wysłany: Sob 18:20, 15 Mar 2014 Temat postu:

Jej! Jej. Coraz bardziej mi się podoba. Wiesz, to świetnie, że 'rozwalasz' MiC. Dzięki temu to opowiadanie nie jest takim, hm, zbyt słodkim, jak to czasem bywa (w moich, niestety!). Przepraszam, że komentuję takimi 'zrywami', ale w tygodniu siadam tylko przy tablecie, a wtedy nie komentuje się wygodnie. Fajnie też, że Michał usłyszał zwierzenia Celiny. Inaczej te ich podchody by trwały i trwały. Czekam, czekam. : )

Krasiwaja · Wysłany: Sob 18:56, 15 Mar 2014 Temat postu:

No daaaaaaaaleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeej. Ja chcę, żeby Marysia poznała Ewunię. *o*
Mogłaby też pomóc ogarnąć ten ich związek. :33

Pierniczkowa · Wysłany: Sob 19:19, 15 Mar 2014 Temat postu:

Ja czuję, że Celina zacznie się jej zwierzać. Maria delikatnie da Michałowi do zrozumienia to i owo. On się wkurzy. Sytuacja w domu będzie napięta. Związek albo będzie się tak nieprzyjemnie ciągnął. Albo będzie wieczór zwierzeń i wybuch (hm, namiętności na przykład). A na końcu opowiadania jakieś efektowne zdanko.
Ale co ja będę zgadywać. Smile

Krasiwaja · Wysłany: Sob 19:28, 15 Mar 2014 Temat postu:

No błaaaaaaaaaaaaaaagaaaaaaaaaaaaaaaam.
Ja MUSZĘ przeczytać kolejną część!

Pierniczkowa · Wysłany: Sob 19:30, 15 Mar 2014 Temat postu:

Cierpliwości. Very Happy

Krasiwaja · Wysłany: Czw 16:50, 20 Mar 2014 Temat postu:

Żądam nowej części.

Pierniczkowa · Wysłany: Czw 18:13, 20 Mar 2014 Temat postu:

Popieram przedmówczynię. *_*

Dłużewska · Wysłany: Wto 23:02, 25 Mar 2014 Temat postu:

Piątkowy poranek. Michał, założywszy nogę na nogę, siedział przy kuchennym stole, popijając kawę i przeglądając najświeższy "Daily Telegraph". Celina na drugim krześle nad talerzem owsianki, z byle jak upiętymi włosami i zmęczoną twarzą. Całe jej ciało było zmęczone, a ruchy gwałtowne i pełne przerażenia.
- Musisz poprosić Pilaszewskiego, by w poniedziałek dał ci wolny dzień - zaczęła.
- Dlaczego? - zapytał Michał, sięgając po filiżankę.
- Przecież przyjeżdża twoja mama. Jej statek przypływa w samo południe, musisz po nią wyjść do portu i ogólnie...
- Masz rację, tak zrobię - przerwał jej, nie odrywając oczu od gazety.

Celina wbiła łyżkę w zupełnie już zimną owsiankę i odsunęła od siebie talerz. Ostatnie dwa dni były prawdopodobnie najgorszymi dniami w jej życiu. Michał ją lekceważył, na pytania odpowiadał zdawkowo, nie zaszczycając żony nawet jednym spojrzeniem, a gdy pytała o co mu chodzi, obojętnie ją omijał i wychodził do innego pomieszczenia. Co ona mu zrobiła? Czymś go dotknęła? Jest aż tak złą żoną? A najgorsze było to, że Michał stał się chłodny również dla Ewy.

Celina przygotowała teściowej pokój na końcu przedpokoju, umyła okno, uprała firanki i zasłony, wypastowała podłogę. Przy pomocy Władka i Bronka kupiła tanie, lecz naprawdę gustowne meble: wersalkę, fotel, komodę, stolik i jednodrzwiową szafę. Co prawda wydała na to wszystko połowę oszczędności, ale przecież chodziło o pokój dla matki Michała. Michał. Michał w tym wszystkim ograniczył się do powieszenia nad łóżkiem matki pięciu ramek ze zdjęciami Ewy. Atmosfera w domu była nieznośna. Władek i Ruda, jeśli już byli w mieszkaniu, przemykali się cicho pod ścianami. Przygotowywali sobie jedzenie, a potem szybko znikali w salonie, nie chcąc spożywać posiłków w naszpikowanej złą energią kuchni. Celinie było z tego powodu szalenie przykro, czuła wstyd, ale nie umiała nic zmienić.
- Jutro trzeba iść na zakupy - znowu spróbowała nawiązać z Michałem rozmowę. - Wszystko się kończy: jajka, kawa, herbata, mąka. Muszę kupić ryż, bo chcę na poniedziałkowy obiad zrobić gołąbki.
- Dobrze, poproszę Władka, by jutro poszedł z tobą na zakupy.
Celina potrafiła jedynie drwiąco się zaśmiać. Z pokoju dobiegł płacz Ewy.
Michał obojętnie odłożył gazetę na stół i skierował się do sypialni. Po chwili wrócił do kuchni z płaczącą córką na ręku.
- Całą noc była marudna - stwierdził. - Wygląda, jakby była głodna, a przecież karmiłaś ją dwadzieścia minut temu.
Celina poczuła jak jej gardło ściska się w panicznej rozpaczy. Szybko wstała, zabrała Ewę od Michała i zamknęła się w sypialni. Usiadła w bujanym fotelu i zaczęła cicho szlochać. Ona, Celina, niezłomny żołnierz, łączniczka "Grota" i "Bora" łkała jak dziecko. Łkała, bo Ewa była głodna, a Celina nie mogła temu zaradzić. Poprzedniego wieczora Dłużewska dokonała bowiem katastroficznego odkrycia: pokarm w jej piersiach zaczął się kończyć i było go tak mało, że Ewa wciąż pozostawała głodna.

Do sypialni wszedł Michał.
- Coś się stało? - zapytał.
- Nie - odpowiedziała Celina.
Michał zabrał ze stolika teczkę i wyszedł do pracy.

Zorina · Wysłany: Śro 8:41, 26 Mar 2014 Temat postu: Londyn

Bardzo smutny fragment.