Czasohonoowy fanfik

Zorina

To jest dośc stare opowiadanie ale może wam się spodoba.

Jonasz Mosler wychodzi z gabinetu profesora Leona Sajkowskiego.
Tak pilnie się uczył ale nigdy w oczach swojego promotora nie dostrzegł zachwytu.
Nawet gdy stawiał mu dobre oceny ,traktował go w sposób protekcjonalny i odbierał tym ocenom jakomkolwiek wartośc.
W jego sercu rosła nienawiśc i pogarda dla tego człowieka.
Przyjdzie kiedyś dzień że wielki profesor Sajkowski będzie mnie błagał na kolanach bym mu w czym pomógł.

-Kto przychodzi ?Leon Sajkowski oderwał się od lektury podczas niedzielnego obiadu i zobaczył że Lena ma na sobie najładniejszą sukienkę.
-Narzeczony Leny Janek.
-Mamo to tylko mój kolega z uniwesytetytu.
-Oczywiście -Sabina mruknęła porumiewawczo do Romka.

To był piękny wioseny dzień.
Lena miała na sobie niebieską sukienkę w grochy.
Janek zapamiętał ten dzień na całe życie.
Spacerowali po parku po czym zdobył się na odwagę i ją pocałował ją prosto w usta.
Nie uciekła ,nie spoliczkowała go.
-Powinieneś się teraz ze mną ożenić.
-Dlaczego ?
-Jesteś pierwszym chłopakiem któremu pozwoliłam się pocałować. A kiedyś obiecałam sobie że ten który pierwszy mnie pocałuje zostanie moim mężem.
-Leno kocham cię od dawna.Ale nie jestem bogaty i nie dam ci gwiazdki z nieba.
-Janek jakie to ma znaczenie ? Kochasz mnie ,ja kocham ciebie i tylko to się liczy.
-Długo udawałaś że mnie nie lubisz.
-Nie znosiłam cię naprawdę. Taki warszawski cwaniaczek z Pragi.
-Co pomyślałaś jak mnie pierwszy raz zobaczyłaś ?
-Że masz najpiękniejsze na świecie brozowę oczy i całe życie mogłabym na nie patrzeć. Tylko wogóle nie zwracałaś na mnie uwagi.

-Odkąd jesteś Żydówką Janek o tobie zapomniał.
-Nie Romek wiesz że to nieprawda.
-Przestań się łudzić siostrzyczko że przyjedzie tu jak książe na białym rumaku i cię stąd wyciągnie. Znalazł sobie pewnie inną.
-Nigdy w to nie uwierze Romek ,nigdy.

Inka

Piękne! Podoba mi się taka analiza przeżyć wewnętrznych Moslera. Ewidentnie widać, że później szkodził Sajkowskim nie tylko po to, żeby się wzbogacić, ale żeby się zemścić na Leonie.

I Lena, która obiecuje sobie, że pierwszy, który ją pocałuje, będzie musiał się z nią ożenić. To do niej bardzo podobne Smile

Dłużewska

Uwielbiam opis sceny pocałunku Lenki i Janka =)
Zawsze mnie zastanawiało, że mieliśmy w serialu pokazane przedwojenne szczęście Bronka i Wandy, jak idą roześmiani, ona trzyma bukiet kwiatów w dłoni. W czołówce jadą razem na jednym rowerze, też się śmieją. Nigdy nie było takich wspomnień Leny i Janka, a szkoda. Bardzo chciałabym zobaczyć ich przed wojną, beztroskich.