Koniec wojny

Zorina

-Wojna się skończyła.
Nędza ,głód ,terror -należały do przeszłości.
Wojna się skończyła i Janek wróci do domu myślała Lena.
Do domu ,czyli dokąd ?
Nikt nie miał nic trwałego w tych ciężkich czasach.
Przeżyła pod gruzami własną śmierć wiec była pewna że nic ją już w życiu nie złamię.

Leon patrzył na Lenę.
Chciałby do niej podejść ,objąć ją i pocałować ale coś go wstrzymywało.
Ciągle paplała o tym swoim mężu.
Sama myśl o tym człowieku wzbudzała w nim niejasną irytację.

Wasilewski pokochał Lenę od pierwszego wejrzenia -była ucieleśnieniem jego marzeń -śliczna ,wrażliwa ,skromna.

-Wojna się skończyła Wanda przytulała się do Bronka siedząc mu na kolanach. Teraz bedę dla ciebie najważniejsza.
- Zawsze tylko ty się liczyłaś.
-Nie ,dla ciebie zawsze pierwsza była ojczyzna a z nią rywalizować nie mogłam.
-Och Wanda nie płeć głupstw.
-Poprosisz mnię w końcu o rękę tak jak należy ?
-Wanda ,chyba są ważniejsze sprawy niż ślub.
Wanda nic nie odrzekła jakby lekko dotknięta.

-Po co chcesz wracać do Polski ?
-Bo tam jest moja rodzina odparł Janek.Żona i syn.
Amerykański oficer przez chwilę milczał.
-Tej Polski o którą walczyłeś już nie ma i nigdy nie będzie zaczął powoli. Zdajesz sobie z tego sprawę ?
-Tak rzekł Janek. Ale mimo to muszę wrócić.
-Wy Polacy jesteście dziwni orzekł oficer. Może oni pomarli a tutaj mółbyś zacząc nowe życie bez bagagażu przeszłości.
A cokolwiek powiem to i tak zdania nie zmienisz.
-Ma pan rację ,zdania nie zmienię.

Inka

Bardzo ładne opowiadanie Smile

Chociaż muszę przyznać, że smutne. Lena nie spodziewa się, że coś jeszcze w życiu ją złamie, a niedługo straci najważniejszą osobę w życiu...

Dłużewska

Bardzo smutne i refleksyjne, ale ładnie napisane.