POWSTANIE WARSZAWSKIE

Dłużewska

1. sierpnia 1944 roku wybuchło Powstanie Warszawsie - największe wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”.

Powstanie rozpoczęło się o godzinie 17:00 (Godzina W) i trwało 63 dni.

To, co denerwuje mnie najbardziej to postawy ludzi, którzy krytykują i oskarżają całą AK lub wyłącznie Bora-Komorowskiego o śmierć poległych ludzi. Którzy twierdzą, że trzeba było siedzieć i patrzeć na zbrodnie nazistów. Czekać na Sowietów. Nie odzywać się i nie buntować. Nie walczyć.
Jest to raniące dla mnie, a co dopiero dla AKowców.
Nie mam oporów, by mówić, że Beck się pomylił nie zawiązując paktu z Hitlerem i bredząc coś o honorze, ale o Polsce Podziemnej i Jej członkach słuchać złych słów nie będę. Bo jeśli już Rzesza do nas przyszła, to trzeba było z nią walczyć. Koniec.

Inka

Mnie też to strasznie denerwuje. Łatwo to oceniać z naszej perspektywy, ale oni myśleli zupełnie inaczej. Ile można było wytrzymać walcząc w ukryciu? Ci ludzie się rwali do walki, bo dawała im nadzieję i moi zdaniem, to jak PW jest teraz przez niektórych oceniane, jest całkowicie nie fair.

I nie zgodzę się, że Beck o honorze bredził, bo moim zdaniem miał rację. My w stronę naszej historii spoglądamy z żalem, ale też z dumą. Niemcy swojej się wstydzą i usiłują ją tuszować. Mimo wszystko, nie chciałabym być chyba na ich miejscu i nie sądzę, żeby Polska dobrze wyszła wchodząc z Hitlerem w sojusz.

Mondler

"Trzeba było walczyć, jak był na to czas" - Wisia

Część naszych polityków i obywateli jest takiego samego zdania jak ona. Ale dzięki Powstaniu Warszawskiemu udowodniliśmy (piszę w pierwszej osobie, choć w tych wydarzeniach nie uczestniczyłam...) że jesteśmy silnym, zgranym narodem. Nie bez powodu Hitler uważał, że gdyby połączyć odwagę Polaków i ich bojowość oraz Niemców z ich całym wyposażeniem inne narody klękałyby przed nowym, potężnym państwem. Pisał, że brakuje w jego armii takich ludzi jak Polaków, jednym słowem szanował nasze postawy. To przecież nie wzięło się z niczego.. Poza tym Powstanie w getcie też w takim razie było bez sensu.. Ale trzeba by przeczytać książę Hanny Krall "Zdążyć przed Panem Bogiem", aby zrozumieć decyzje podjęte w tym czasie przez Żydów. Wydaje mi się, że z Warszawiakami było podobnie. Wybrali godną śmierć.. Tyle na ten temat, bo niestety, rządy PO i pozostałych polityków, którzy sprzedają Polskę wyniszczają nasz kraj. Oni nie wybierają godnej śmierci, ani nawet życia. Uważam, że spekulacje co do Powstania powinny zostać zaniechane. Nie będziemy nigdy na miejscu Powstańców, więc nie mamy prawa ich osądzać. Osądzajmy lepiej siebie.

Inka

Edda

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Jednen z najlepszych dowódców w całym powstaniu. Dowodził kompanią "Rudy" w batalionie "Zośka" - jednym z lepszych batalionów powstania. Zginęło tam ponad 80% ludzi, podobnie w "Parasolu" Mam do niego ogromny szacunek, mimo jego lekko despotycznego sposobu bycia w dywersji, imponował mi swoją postawą. A w powstaniu stał się oparciem psychicznym i moralnym wielu ludzi z batalionu, on jako jedyny z dowódców odwiedzała rannych w szpitalu. Właśnie on w głównej mierze przyczynił się do przebicia na Śródmieście na powierzchni.
Nie wiadomo, czy zginął od kuli niemieckiej, rosyjskiej, czy polskiej...

Chyba będę tutaj dodawała życiorysy osób, których darzę niemal czcią.

Słyszeliście o Amorku?

Inka

O Amorku nie słyszałam. Opowiedz!

A tu jeszcze o Morro. Okiem Zośki.

Edda

Ok, trochę głupio wyszło, bo Amorek to właśnie Morro. Jego pseudonim nadali mu koledzy, bo na rozkazach podpisywał się A. Morro.

Inka

Aah! Tego nie wiedziałam, ale dobrze wiedzieć Smile

Edda

[link widoczny dla zalogowanych]

Inka

http://www.youtube.com/watch?v=g4Ajy_iJhd0 Smile