70. rocznica powstania w getcie warszawskim

Dłużewska

[link widoczny dla zalogowanych]

Wstrząsający wywiad z historykiem Kamilem Janickim, który nie oskarża Polaków ani o antysemityzm, ani niechęć do niesienia pomocy Żydom, ale mówi, jak te stosunki w rzeczywistości wyglądały:
[link widoczny dla zalogowanych]

Te relacje były niesamowicie trudne. Mówiąc krótko, Armia Krajowa nie chciała dać Żydom broni. Jak wyjaśnia Matthew Brzezinski w swojej książce, dowódca Armii Krajowej Stefan Grot Rowecki odnosił się do ŻOB-u z wielką podejrzliwością. Wprawdzie zgodził się uznać istnienie organizacji, ale w grudniu 1942 roku pisał do polskich władz w Londynie: "Żydzi poniewczasie z różnych grupek, również komuniści, zgłaszają się do nas po broń. Tytułem próby wydałem trochę pistoletów, nie mam pewności, czy w ogóle tę broń użyją".
Trzeba jednak pamiętać, że w tym czasie Armia Krajowa także cierpiała na wielkie niedobory broni. Nie dzieliła się zaopatrzeniem z Żydami, bo po prostu go nie miała. Polacy i tak, pomimo własnych, niebagatelnych problemów, robili wiele przed i podczas postania. Dali Żydom znacznie więcej niż te sześć początkowych pistoletów. Choć, oczywiście, można się zastanawiać czy dało się zrobić więcej.

Inka

Ciekawy wywiad. Warto wspomnieć, że z ŻOB AK faktycznie miała nie do końca po drodze, ale z ŻZW już bardziej. Myślę, że pomagali jak mogli. Zrobili wszystko, co było w ich mocy, a bez tych kilku pistoletów i granatów nie mogliby nawet stanąć do walki.